در جوامع پویا و سرزندة شهری در طول زمان و در جهت تحقق ایدهآلها و یا نیازهای ساکنین شهر، فضاهای مختلف و متنوعی پدید میآید که در مجموع منظر شهری را شکل میدهد. یکی از فضاهای بسیار مهم، باارزش، تأثیرگذار و آرامشبخش در زندگی مردم شهرنشین معاصر، پارکهای شهری است که رابطه انسان و عناصر طبیعی را برقرار میسازد. مادر پارکهای کنونی از هزاران سال پیش با نام پردیس و باغ در ایران به وجود آمده است که در دهههای اخیر علیرغم این پیشینه، در ایران نیز به نام پارک موسوم شده است. پارکهای شهری ایران که بهتر است آن را «پردیسهای شهری» بنامیم، جدا از کارکرد طبیعی، بستری برای گذران اوقات فراغت و زمینهای برای تعامل شهروندان و یک فضای اجتماعی است که در طراحی آن باید عوامل مؤثر متعددی از جمله اقلیم، بستر طبیعی، آداب و سنن استفادهکنندگان و ... در نظر گرفته شود.